Pak peri-implantitis op tijd aan
Promotie D.F.M. Hentenaar
De niet-chirurgische behandeling van peri-implantitis leidt niet tot een verbetering van de klinische situatie als hiervoor eryhtritolpoeder of piëzo-elektrische ultrasone reiniging wordt gebruikt, zo blijkt uit het onderzoek van promovendus Diederik Hentenaar. Op dit moment ontbreekt voor de behandeling van peri-implantitis nog een gouden standaard. Daarom voerde Diederik Hentenaar tijdens zijn promotietraject gerandomiseerd klinisch onderzoek hiernaar uit. Hierdoor werd meer inzicht verkregen in de klinische, microbiologische, immunologische en röntgenologische parameters van verschillende reinigingsmethoden.
In dit onderzoek werd gekeken of de resultaten van een niet-chirurgische behandeling met een air polisher en eryhtritolpoeder verschilden van de mechanische piëzo-elektrische ultrasone reiniging. Beide therapieën behaalden een beperkt succes zonder significant verschil in de klinische parameters. De patiënten bij wie de behandeling succesvol was, onderscheidden zich door een geringere pocketdiepte, minder marginaal botverlies en een kortere functieduur vóór therapie. Bij deze patiënten bleek ook na 12 maanden in de aanwezigheid van de juiste nazorg nog steeds een geleidelijke verbetering op te kunnen treden. Dit pleit daarom voor een tijdige aanpak van peri-implantitis. Het merendeel van de patiënten had echter na de niet-chirurgische behandeling nog een chirurgische behandeling nodig.
Deze patiënten namen deel aan een vervolgonderzoek waarin mechanische decontaminatie met eryhtritolpoeder plaatsvond tijdens een ressectieve chirurgische behandeling. In de controlegroep werd het implantaatoppervlak gereinigd met in zoutoplossing gedrenkte gazen. Na 1 jaar bleek 19,2% van de implantaten in de behandelgroep succesvol behandeld te zijn. Hierbij was er geen verschil met de controlegroep te zien. Ten slotte werd aangetoond dat ook het gebruik van fosforzuur om het implantaatoppervlak te reinigen een vergelijkbaar klinisch effect had.
Geconcludeerd kan worden dat de gouden standaard voor de behandeling van peri-implantitis nog onderwerp van vervolgonderzoek zal zijn. Onderstreept mag zijn dat tijdige diagnostiek de kans op een succesvolle behandeling van peri-implantitis vergroot en dat chirurgie de aangewezen behandeling is waarbij de wijze van contaminatie van het implantaatoppervlak van minder belang is.
Op 26 januari 2022 promoveerde Diederik F.M. Hentenaar aan de Rijksuniversiteit Groningen op zijn proefschrift ‘Treatment of peri-implantits: non-surgical and resective surgical approaches’. Promotoren waren prof. dr. G.M. Raghoebar, prof. dr. A.J. van Winkelhoff en prof. dr. H.J.A. Meijer. Copromotor was Y.C.M. de Waal.
(Beeld: Shutterstock)