Werkstress en burn-out worden binnen de tandheelkundige beroepsgroep terecht onderkend als reëel beroepsrisico. De vraag die aan dit onderzoek ten grondslag ligt, was of er persoonsgebonden factoren zijn bij tandartsen die verschillen in burn-out kunnen verklaren. Op basis van de psychologische literatuur werd onderzocht of copingstijl hierin een rol zou kunnen spelen. Er werd verondersteld dat tandartsen die zich kenmerken door een actieve copingstijl relatief lage burn-outniveaus kennen, terwijl tandartsen met een passieve copingstijl juist relatief hoge niveaus vertonen. Uit onderzoek bij 709 actieve tandartsen-algemeen practici, die de Maslach Burnout Inventory en de Utrechtse Coping List kregen voorgelegd, werd deze hypothese ondersteund. Het bleek dat verschillen in burn-outniveau voor een wezenlijk deel verklaard kunnen worden uit een verschil in copingstijl. Geconcludeerd wordt dat individuele feedback op de door de tandarts gehanteerde copingstijl is gewenst. Tevens wordt gewezen op de noodzaak voor de tandarts zich ervan bewust te zijn dat een actieve opstelling, bijvoorbeeld ten aanzien van loopbaanplanning, van wezenlijk belang is voor de arbeidssatisfactie.