Het doel van dit onderzoek was om na te gaan in hoeverre er in de tandheelkundige praktijk sprake isvan somatisatie-specifiek gedrag en wat de relatie is van dit gedrag met zowel tandheelkundige als psychische klachten. Somatisatie-specifiek gedrag werd geoperationaliseerd als het rapporteren van een onverklaarbare tandheelkundige klacht, een opmerkelijk hoge consultfrequentie, een onverklaarbaar hoge behandelingsconsumptie of een onredelijk verzoek met betrekking tot behandeling Van de onderzochte 309 patiënten uit de algemene praktijk bleek 8,7% aan één of meer criteria van somatisatie-specifiek gedrag te voldoen. Het ging hierbij vooral om een opmerkelijk hoge consultfrequentie (6,8%). Somatisatie-specifiek gedrag kwam vaker voor bij vrouwen (73%) dan bij mannen (27%) en bleek samen te hangen met de aanwezigheid van depressieve verschijnselen. Vooral patiënten met meerdere klachten of klachten van lange duur vertoonden somatisatie-specifiek gedrag.