Soms krijgt men te maken met een ingewikkelde of persisterende tandheelkundige klacht, waarbij geen duidelijke somatische waarneming aan ten grondslag ligt. In dat geval is het van belang alert te zijn op de rol van psychosociale factoren in het ontstaan en instandhouden van de klacht. Om te komen tot een accurate diagnose is het van belang dat de tandarts in grote lijnen in staat is het psychosociaal functioneren van een patiënt te beoordelen. Belangrijke hulpmiddelen daarbij zijn het door middel van een anamnese verzamelen van gegevens over de voorgeschiedenis van de patiënt en het observeren van diens gedrag en stemming. In dit artikel wordt hierop ingegaan.