De doelstelling van dit onderzoek was na te gaan welk verband er bestaat tussen het vóórkomen van burn-out bij tandartsen en het al dan niet uitkomen van beroepsverwachtingen. Daarbij werd tevens gekeken naar de samenhang tussen burn-out en het type tandarts dat men zou willen zijn. Er bleek een duidelijk verband te bestaan tussen het niet voldoende uitkomen van beroepsverwachtingen en de mate van burn-out: hoe minder goed verwachtingen waren uitgekomen, hoe meer opgebrand men zich voelde. Tandartsen die aangaven vooral geïnteresseerd te zijn in zaken buiten het werk, vertoonden hogere burn-outgemiddelden dan zij die gekenmerkt worden door idealisme, door interesse in een tandheelkundige loopbaan, of door streven naar onafhankelijkheid. In de discussie wordt betoogd dat realistische beroepsoriëntatie voor de student en reflectie op het beroep zoals men dat uitvoert en zou willen uitvoeren voor de professional onontbeerlijk zijn.