Een bijna 13-jarige jongen werd doorverwezen voor orthodontische behandeling van een Klasse I-malocclusie met getraumatiseerde 11, 21 en 22. De prognose voor behoud van deze incisieven was dubieus. bij röntgencontrole bleek externe resorptie zichtbaar aan de drie getraumatiseerde gebitselementen. Bovendien waren beide centrale incisieven ankylotisch. De behandeling en de overwegingen bij de keuze van de therapie worden beschreven.