Een 26-jarige vrouw meldde zich bij een orthodontist met een klacht over de onzichtbaarheid van de incisieven in de maxilla tijdens lachen. Zij meldde verder een gedrongen stand van de tanden en bracht haar slissen in verband met haar open beet. De diagnose luidde: een Angle Klasse III-malocclusie, crowding in het front en een open beet. Aangezien de voornaamste klacht van de patiënt een te geringe zichtbaarheid van de incisieven in de maxilla tijdens praten en lachen was en alleen orthodontie niet tot een mooi resultaat zou leiden, werd tijdens de orthodontische behandeling een chirurgische correctie door middel van verticale maxillaire distractieosteogenese uitgevoerd. Er werd een acceptabel en redelijk stabiel resultaat bereikt.