Een 49-jarige vrouw werd door haar huistandarts verwezen naar een kaakchirurg vanwege een ernstig parodontaal vervallen dentitie in de bovenkaak. De vraagstelling was of na totaalextractie een reconstructie van de edentate bovenkaak mogelijk was met behulp van implantaten. Een nieuwe behandelmethode die gebruik maakt van een computertomografiescan, virtuele implantaatplanning en een individuele boormal, werd toegepast. Hiermee konden zonder augmentatie van de processus alveolaris 4 implantaten worden aangebracht waarop direct een tevoren vervaardigde vaste suprastructuur werd bevestigd. Deze behandelmethode maakt maximaal gebruik van het beschikbare botvolume. Andere voordelen zijn de mogelijkheid om zonder elevatie van een mucoperiostale lap te implanteren en de mogelijkheid de suprastructuur in dezelfde behandelsessie te plaatsen. Echter, geringe onnauwkeurigheden tijdens de implantaatplanning en de chirurgische behandeling kunnen gemakkelijk leiden tot een niet goed passende suprastructuur. Daarnaast is het lastig de primaire stabiliteit van de implantaten tijdens het plaatsen goed te beoordelen.