Een ulcus wordt gedefinieerd als een door weefselverval ontstaan oppervlaktedefect van de huid of de mucosa met geringe neiging tot genezing. Ulceraties van de orale mucosa kunnen variëren van een onschuldige afte tot een kwaadaardig plaveiselcelcarcinoom. Op grond van een zorgvuldig afgenomen anamnese en klinisch onderzoek, met inbegrip van voorzichtig uitgevoerde palpatie, kunnen tandartsen in veel gevallen zelf de diagnose en ook het beleid bepalen. Er zijn echter ook ulceraties die nader specialistisch onderzoek vragen, meestal door een mondziekten-, kaak- en aangezichtschirurg.