In een split mouth-onderzoek is de toepasbaarheid van polyurethaanschuim als lokaal hemostaticum na gebitsextracties onderzocht. Hiervoor ondergingen 10 gezonde patiënten 2 extracties van een gebitselement in 1 behandelsessie. De 10 patiënten werden vervolgens at random verdeeld in een gelatinegroep en een collageengroep. In de gelatinegroep werd in 1 extractiealveole gelatineschuim geplaatst, terwijl in de andere extractiealveole polyurethaanschuim werd geplaatst. In de collageengroep werd in 1 extractiealveole een collageenpluksel geplaatst en in de andere extractiealveole polyurethaanschuim. Alle hemostatica werden na 2 minuten verwijderd, waarna de mate van coagulatie werd gemeten met een trombine/antitrombinetest en een fibrinogeentest. De resultaten van het onderzoek suggereren dat polyurethaanschuim stolling indiceert. Grootschalig klinisch onderzoek zal deze bevindingen moeten bevestigen en bovendien moeten uitwijzen of deze stollingscapaciteit klinisch relevant is.