Een 36-jarige man werd verwezen naar een Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde in verband met een tandheelkundige behandelachterstand en onbehandelbaarheid in de huispraktijk. Zijn gedrag is onvoorspelbaar vanwege het mogelijk optreden van plotselinge aanvallen van bewustzijnsverandering die gepaard gaan met hevige agressie. Hij lijdt aan een conversiestoornis, een ernstige psychische aandoening, die zich bij hem uit in het optreden van psychogene pseudo-epileptische aanvallen. De patiënt was bang dat de tandheelkundige behandeling een aanval zou uitlokken en hij agressief op zijn omgeving zou reageren. Daarom verzocht hij de behandeling uit te voeren onder algehele anesthesie en hem daarbij peri-operatief te fixeren. Deze casus dient als voorbeeld om de problematiek en regelgeving te bespreken omtrent patiënten met een ernstige psychische aandoening en het gebruik van vrijheidsbeperkende interventies in de tandheelkunde.