Materiaalkunde

In een laboratoriumonderzoek werd de breuksterkte bepaald van molaren waarin grote MOD-restauraties waren gemaakt van een vezelversterkte composiet (EverX Posterior™). In 104 geëxtraheerde mandibulaire derde molaren werden gestandaardiseerde brede en diepe MOD-prepa­raties gemaakt (afb.). De preparatieranden werden nietgebeveld. De cervicale outline lag 1 mm voor de glazuur-cementgrens. De geprepareerde molaren werden in 4 groepen verdeeld. In alle groepen werd na etsen en spoelen een adhesief aangebracht en een dunne tussenlaag van een vloeiende composiet (G-aenial Flo™). Daarna werd als volgt gerestaureerd. Groep 1: G-aenial Posterior™ (composiet zonder vezels) in horizontale lagen. Groep 2: EverX Posterior™ in horizontale lagen met een deklaag (1 mm) van G-aenial Posterior™ (zoals voorgeschreven door de fabrikant). Groep 3: G-aenial Posterior™ in schuin verlopende lagen. Groep 4: EverX posterior™ in schuin verlopende lagen met een deklaag van G-aenial Posterior™. Als controle (groep 5) diende niet-geprepareerde molaren. De breukweerstand werd bepaald door de molaren te onderwerpen aan een in kracht toenemende occlusale belasting.

De kracht waarbij breuk optrad werd geregistreerd. De resultaten zijn weergegeven in de tabel. De niet-vezelversterkte composiet, aangebracht in horizontale lagen, leverde een significant lagere breuksterkte op dan die van de overige groepen, maar die groepen verschilden niet van de controlegroep en ook niet van elkaar. Wel werd vastgesteld dat de vezelversterkte composieten die in schuin verlopende lagen waren gepolymeriseerd, tot minder onherstelbare breuken hadden geleid.

Tabel. Breukweerstand (N) van de vezelversterkte en niet-vezelversterkte composieten in MOD-restauraties.

Bron

Fráter M, Forster A, Keresztúri M, Braunitzer G, Nagy K. In vitrofracture resistance of molar teeth restored with a short fiber-reinforced composite material. J Dent 2014; 42: 1143-1150.