Gebitspathologie

Endodontische behandeling van door trauma avitaal geworden, jonge permanente gebitselementen vereist herhaalde, langdurige insluiting van calciumhydroxide om het wijd open foramen apicale te vernauwen zodat een basis voor condensatie van guttapercha wordt verkregen. Omdat bij jonge permanente gebitselementen de wortelkanaalwanden nog dun zijn en calciumhydroxide het dentine ervan verzwakt, vergroot deze aanpak echter de kans op wortelfractuur en daarmee op verlies van het gebitselement.

Ter bevordering van revascularisatie van pulpaholten in gebitselementen met nog open apices na trauma wordt (in het buitenland vaak) na de endodontische behandeling ter desinfectie een antibioticumpasta (metrodinazol, ciprofloxacine, minocycline) aangebracht. Deze behandeling werd gebruikt bij 3 patiënten met gevorderde externe ontstekingswortelresorptie na een trauma. Dertig dagen later, in een volgende sessie, werd de pasta weggespoeld, met een vijl door de apex heen (2 mm) een bloeding veroorzaakt, een bloedprop reikend tot circa 3 mm van de glazuur-cement grens achtergelaten, en werd de kanaalingang afgesloten met mineraal trioxide aggregaat (MTA) en glasionomeercement. Tot slot werd een composietrestauratie aangebracht.

De patiënten werden maandenlang geëvalueerd. Bij 1 patiënt was (na 27 maanden) een periapicale ontsteking aanleiding voor een ‘klassieke’ endodontische behandeling, bij de tweede patiënt trad na maanden obliteratie van de pulpaholte op, en bij de derde patiënt werd de wortel verder afgevormd.

Voor alle patiënten gold dat abnormale mobiliteit van de getroffen gebitselementen verdween, in aanwezige radiolucenties botzetting plaatsvond, de resorpties tot stilstand kwamen en de gebitselementen asymptomatisch waren.

Bron

Santiago CN, Pinto SS, Sassone LM, Hirata R jr, Fidel SR. Revascularization technique for the treatment of external inflammatory root resorption: a report of 3 cases. J Endod 2015; 41: 1560-1564.