Samenvatting

Wanneer patiënten om uiteenlopende redenen niet in staat zijn om diagnostiek of behandelingen te ondergaan, kan sedatie worden toegepast. Een psychologische aanpak en/of niet-farmacologische sedatie heeft de voorkeur. Wanneer dit niet mogelijk is, kan farmacologische sedatie worden overwogen. In principe wordt daarbij geen dieper sedatieniveau toegepast dan voor de patiënt noodzakelijk is om de behandeling te kunnen ondergaan en voor de behandelaar om deze te kunnen uitvoeren. Sedatie is gericht op het verminderen van onrust, angst en/of bewustzijnsverlaging, maar niet op pijnbehandeling. Daarvoor zal altijd adequate lokale anesthesie nodig blijven. De verschillende sedatieniveaus, indicatiegebieden en toegepaste sedativa in de tandheelkunde zullen worden belicht. De toepassing van farmacologische sedatie zal altijd per individuele situatie moeten worden afgewogen, binnen een totaal behandelplan dat gericht is op het duurzaam vergroten van de behandelbaarheid.