Geraffineerde mondzorg bij de Maya’s
Maya’s gebruikten dennenhars, plantenoliën en teer om edelstenen vast te zetten in gebitselementen. Dergelijke gebitsmodificatie was gebruikelijk bij vooraanstaande mannen in de samenleving. Dit is bekend uit archeologische opgravingen. De gebruikte lijm was blijkbaar erg stevig, omdat de edelstenen niet alleen gedurende een mensenleven bewaard bleven, maar honderden jaren later nog steeds in het skelet aangetroffen werden. Eerder onderzoek suggereerde al dat het materiaal daarnaast cariësvorming en paradontale infecties zou verminderen, omdat weinig secundaire cariës was gevonden in gebitselementen met deze gebitsmodificatie. Nu hebben chemici de samenstelling van de bijzondere ‘Maya-lijm’ vastgesteld.
De onderzoekers analyseerden 8 gebitselementen afkomstig van 3 archeologische opgravingen. De samenstelling van de lijm verschilde per locatie. Binnen een van de locaties kwamen zelfs verschillende types lijm voor. Elk van de types bevatte in ieder geval plantaardige hars of gom, nodig voor de cohesie binnen de adhesieve lijm en de fixatie van de edelsteen. Daarnaast heeft dennenhars een antibacteriële werking. In gebitselementen van een andere locatie waren etherische oliën aanwezig, die ook een antibacteriële werking hebben.
De mondzorgverleners van de Maya’s waren onbewust hun tijd ver vooruit met lijm die niet alleen een adhesieve werking had, maar ook antibacterieel was. Naast functie hadden ze echter ook oog voor esthetiek. De onderzoekers ontdekten dat de Maya’s hun lijm kleurden om een specifiek kleureffect te geven, dat was afgestemd op de gebruikte edelsteen.
(Bron: J Archaeol Sci Rep, juni 2022)
(Beeld: Shutterstock)