Literatuuronderzoek moet systematisch beter
Minder dan 1% van de tandheelkundige systematische literatuuronderzoeken (SL) tussen 2019 en 2020 was van hoge kwaliteit. Meer dan de helft was zelfs van erg lage kwaliteit. Dat concluderen Braziliaanse onderzoekers na een kritische beschouwing met een speciaal hiervoor ontwikkelde methode.
Van 222 SL's werd aan de hand van 16 vragen geanalyseerd of ze een nauwkeurige en uitgebreide samenvatting van de geïncludeerde onderzoeken gaven. Op 2 van de 7 belangrijkste vragen werd door het merendeel van de geanalyseerde onderzoeken goed gescoord, namelijk op de vragen of er een goede techniek werd gebruikt om het risico op bias in de geïncludeerde onderzoeken te analyseren en of in het geval van een meta-analyse goede methodes werden gebruikt om de resultaten te combineren. In meer dan de helft van de onderzoeken werd het risico op bias echter niet in acht genomen bij het bediscussiëren van de resultaten en werd bij meta-analyses geen rekening gehouden met publicatiebias. Er was geen significant verschil tussen publicaties in tijdschriften met een hoge of lage impactfactor en ook het land waar de onderzoekers vandaan kwamen, was niet gerelateerd aan de kwaliteit van hun onderzoek.
Een ander onderzoek naar SL's over adverse events (complicaties) in klinische onderzoeken concludeert dat 85% van de gepubliceerde literatuuronderzoeken onjuistheden in gegevensextractie bevat. De poging om deze analyses te reproduceren, was bij weinig SL's en meta-analyses succesvol. De onderzoekers van beide publicaties wijzen erop dat een verbetering van methodes nodig is om de conclusies van systematische literatuuronderzoeken betrouwbaarder te maken.
BDJ-hoofdredacteur Stephen Hancocks merkte in zijn redactioneel van september op dat er de laatste 16 jaar weinig veranderd is op het gebied van SL's. Al in 2006 schreef hij dat de conclusie van veel literatuuronderzoeken was dat er te weinig bewijs is voor een bepaalde vraagstelling en dat verder onderzoek nodig is. Dit is volgens hem nog steeds het geval. In hetzelfde tijdschrift merkt een tandarts in de oktobereditie op dat hij aan het begin van de 21e eeuw veel vertrouwen had in SL's en dit hem hielp bij zijn klinische besluitvorming. Met de toename van de hoeveelheid van dit soort onderzoek en literatuuronderzoek over literatuuronderzoek, begint hij echter te twijfelen aan het praktisch nut hiervan.
(Bron: Evid Based Dent, 14 september 2022 | BMJ, 10 mei 2022)
(Beeld: Shutterstock)
Dit bericht delen op sociale media? Klik op de deelknop links in beeld en kies uit Facebook, Twitter of Linkedin.