Restauraties anno nu
Congresverslag
Bij het herstel van gebitselementen speelt de hoeveelheid resterend tandweefsel een belangrijke rol. In de eerste plaats omdat we hier graag aan willen hechten. Daarnaast beïnvloedt het ook de keuze tussen direct en indirect restaureren. Een keuze die niet altijd zwart-wit is. Dit grijze gebied vormde de rode draad van het congres Restauraties.nu, dat afgelopen vrijdag 17 juni georganiseerd werd door Bureau Kalker en plaatsvond in de RAI.
Marta Ilik beet de spits af. Aan de hand van 2 voorbeelden uit de praktijk belichtte ze de belangrijkste items van de directe restauraties in het front. De werkwijze is gebaseerd op layering van diverse typen composiet, waarbij vooral de translucentie een belangrijke rol speelt. Meer nog dan kleur is echter de uiteindelijke vorm van het gebitselement een belangrijke factor om door de patiënt als mooi te worden geaccepteerd. De tweede presentatie werd gegeven door Marleen Peumans uit Leuven. Vanwege een COVID-19-infectie hield zij haar presentatie vanuit huis. Zij nam ons mee door een protocol voor het maken van adhesieve restauraties in het (pre)molaargebied. Preparaties, prewedging, de hoeveelheid weg te halen cariës, restauratietechniek en diverse matrixsystemen kwamen uitgebreid aan bod. Ondanks de afstand vanuit Leuven hield Peumans een heel helder en inzichtelijk betoog. Een kanttekening daarbij is wellicht de indicatiestelling voor het herrestaureren van adequate, goed functionerende en al langer aanwezige amalgaamrestauraties.
Voor en na de lunch was het toneel gereserveerd voor een duopresentatie van Maarten Bekkers (restauratief tandarts) en Patrick Oosterwijk (tandtechnicus en directeur van Elysee Dental). De kern van hun presentatie betrof de samenwerking tussen tandarts en tandtechnicus bij het maken van indirecte restauraties, waarbij vooral de preparatie centraal stond. Ook kwamen diverse indicatiegebieden voor de diverse materiaalsoorten aan bod. Maar eerst werd uiteraard aandacht besteed aan een goede diagnose en indicatie. Hiervoor is het belangrijk, zelfs een must, om voldoende informatie te verzamelen: intraorale foto’s, facebow-registratie, kleurbepalingen en de wensen van de patiënt.
Vervolgens nam Marco Gresnigt ons mee in de keuze tussen directe composietrestauraties en indirect restaureren. Bij kleine defecten, jonge patiënten, semi-tijdelijke restauraties en gebitsslijtage heeft het gebruik van composiet de voorkeur. De successen voor deze restauraties zijn hoog, en vooral gerelateerd aan de grootte van de restauraties en of het gebitselement endodontisch was behandeld. Ook bij indirecte restauraties kan minder invasief worden gewerkt als gebruikgemaakt wordt van goede adhesieven en Immediate Dentine Sealing. Het succes van restauratieve procedures ligt echter vooral in de (vaardige) handen van de betreffende operateur! De dag werd afgesloten door Arend van den Akker, de nestor van het gezelschap. Zijn voorliefde ligt bij het gebruik van onder andere intraorale scanners en CAD-CAM-technieken. Indirect restaureren in een enkel tandartsbezoek! Zijn kennis van digitale technieken en pionierschap op dit gebied maken hem jonger dan zijn jaren doen vermoeden.
Resumerend was het een leerzame dag met uitstekende sprekers. Dagelijks worden in de tandartspraktijk vele restauraties vervaardigd, direct en indirect. Hier gaat een wereld aan factoren achter schuil die het succes of falen van de restauratie bepalen. Aanwezigheid op een congres met een onderwerp waar tandartsen elke dag mee worden geconfronteerd, zou bijna verplicht moeten worden gesteld.
Dr. Jan H.G. Poorterman, redacteur
(Beeld: Bureau Kalker)