Geaccrediteerde nascholing
Geaccrediteerde nascholing
On the basis of the arguments found in the literature for and against prescribing antibiotic prophylaxis for dental procedures in immunecompromised patients, dental care providers are advised not to prescribe antibiotic prophylaxis to this group of patients when they undergo dental treatment, unless it concerns an exceptional case. Such cases comprise immune-compromised patients considered to have a high risk of developing systemic infections when undergoing invasive dental procedures, including extractions or implant placement. These are patients with, for example, severe neutropenia, patients with a primary immune deficiency, or patients who use high doses of immunosuppressants or very strong immunosuppressants. There is little evidence in the literature about the use of antibiotic prophylaxis for this specific group of patients. Such evidence is, however, also difficult to obtain because it concerns a small group of patients.
| Auteur(s) |
K. de Leeuw
H. Bootsma A. Middel A. Vissink |
|---|---|
| Rubriek | Thema |
| Publicatiedatum | 4 oktober 2019 |
| Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 126 - editie 10 - oktober 2019; 521-525 |
| DOI | https://doi.org/10.5177/ntvt.2019.10.19065 |
De afbeelding is afkomstig uit een casus die in het artikel wordt besproken. Het gaat om een patiënt met systemische lupus erythematosus (SLE), bij wie het fenomeen van Raynaud een symptoom van de SLE is. Dit was het meest geschikte beeld uit het artikel om als 'hoofdafbeelding' bij het artikel te plaatsen.
Bij de titel van het onderwerp "AB-profylaxe en immuungecompromitteerde patiënten" op NTvT 04-10-2019 staat een foto van vingers met het fenomeen van Raynaud (b). In de tekst wordt geen verband gelegd met deze afgebeelde foto en het fenomeen van Raynaud. Of is dat fenomeen wel maken het onderwerp? Het primaire fenomeen van Raynaud is een situatie waarbij de bloedstroom naar ledematen (extremiteiten) zoals de handen en/of voeten in aanvallen vermindert (een vaatspasme). Dit komt doordat de spiertjes in de wand van de kleine slagaders tijdelijk verkrampen, waardoor de kleine slagaders vernauwen en aanvoer van bloed naar bijvoorbeeld de vingers afneemt. Dit zorgt voor gevoelloze, verkleurde vingers of tenen. Een aanval ontstaat vooral bij kou en vocht, het aanraken van koude voorwerpen of heftige emoties. Dan trekken de slagaders te snel samen en ontstaan er klachten. Vingers of tenen kunnen dan koud, verdoofd en pijnlijk aanvoelen.
