Alcoholgebruik en parodontale pocketdieptes

Diverse epidemiologische onderzoeken hebben de relatie tussen alcoholconsumptie en parodontale aandoeningen bestudeerd. Eenduidige resultaten bleven daarbij uit. Vanuit een biologisch perspectief is het redelijk te veronderstellen dat alcohol een potentieel schadelijk effect heeft op de parodontale gezondheid. Vooral grote hoeveelheden alcohol beïnvloeden de immuunreacties, verhogen het niveau van cytokines, stellen neutrofielen en macrofagen buiten werking, stimuleren bacteriegroei en veroorzaken een verhoogde gevoeligheid voor ontstekingen. In dit onderzoek werd gedurende een 4-jaars-follow-up de relatie tussen het gebruik van alcohol en de ontwikkeling van parodontale pockets bestudeerd.

Het onderzoek betrof deelnemers aan een longitudinaal onderzoek in Finland, waarbij uitgebreid de mondgezondheid van volwassenen werd gevolgd. De deelnemers waren aan het begin van het onderzoek 30 jaar of ouder, waren parodontaal gezond en hadden geen diabetes of reumatoïde artritis. De ontwikkeling van parodontale pockets gedurende de follow-upperiode werd gemeten in het aantal gebitselementen met een parodontale pocket en in de aanwezigheid van pockets. Alcoholgebruik werd gemeten in gram per week, de frequentie en het gebruik boven een vastgestelde risicolimiet.

Tussen de verschillende variabelen van alcoholgebruik en de ontwikkeling van pockets werd voor de gehele populatie en voor de subpopulatie niet-rokers geen relatie gevonden. Bij de rokers werd wel een positieve correlatie vastgesteld. Het risico op een associatie was licht verhoogd voor vrouwen.

Conclusie. Weinig tot gemiddeld alcoholgebruik lijkt in het algemeen niet geassocieerd te zijn met parodontale pocketvorming. Voor rokers en vrouwen is het risico hierop wel licht verhoogd.

Bron