Restauratieve behandelingen komen bij tuchtcolleges niet vaak aan de orde. De aard van de klachten en de uitspraken daarover en de visie op cariës die daaruit spreekt, zijn echter zorgwekkend. Veelal betreft het gevallen van vermeende nalatigheid omdat niet of te laat restauraties zijn vervaardigd. Werken volgens de moderne opvattingen aangaande cariësmanagement, waarbij een ziektegericht, minimaal invasief beleid wordt aanbevolen, zou kunnen leiden tot een groter risico op verwijten van nalatigheid. Zoals op veel terreinen is de oplossing gelegen in een goede documentatie en een goede communicatie met de patiënt. Een goede documentatie bestaat uit registratie van cariësbeoordeling en van preventief management, inclusief risicoanalyse en monitoring. Daarnaast is training in cariësdetectie, -diagnostiek, en -behandeling noodzakelijk om zo tot meer uniformiteit in cariësmanagement te komen.