CBCT-onderzoek voor verwijdering derde molaren bovenkaak: verandering van aanpak?

Impactie van de derde molaar in de bovenkaak wordt geassocieerd met afwijkingen als externe wortelresorptie van de tweede molaar, marginaal botverlies bij het distale vlak van de tweede molaar of een cyste aan de derde molaar zelf. Al deze afwijkingen kunnen worden aangepakt door verwijdering van de derde molaar. Wortelresorptie en marginaal botverlies zullen dan niet verder gaan. Echter, de wortelresorptie in de tweede molaar kan zo ernstig zijn dat verwijdering van deze in plaats van de derde molaar wordt overwogen. Voor de clinicus is geen protocol beschikbaar om voor deze beslissing als richtlijn te dienen. In dit onderzoek werden factoren beoordeeld die van invloed zijn op de beslissing om de tweede dan wel de derde molaar te verwijderen bij patiënten verwezen voor een conebeamcomputertomogram (CBCT).

Hiertoe werden 111 geïmpacteerde derde molaren in de bovenkaak, klinisch beoordeeld inclusief panoramische röntgenopname, van 86 patiënten met een gemiddelde leeftijd van 26 jaar. Alle patiënten werden verwezen voor het maken van een CBCT-opname op verdenking van pathologie of wortelresorptie aan de tweede molaar, gebaseerd op het beeld van de panoramische röntgenopname. De volgende parameters werden beoordeeld: angulatie van de derde molaar, oorspronkelijk behandelplan gebaseerd op klinische informatie en panoramische röntgenopname, diagnose gebaseerd op CBCT-beelden, behandelbeslissing inclusief CBCT-beelden, pre- en postoperatieve complicaties en behandeling van de tweede molaar.

Ongeveer twee derde van de molaren (70) werd behandeld, een derde (41) kreeg geen behandeling. In bijna 60% van de gevallen (65) werd een verandering van het behandelplan geregistreerd na beoordeling van de CBCT-beelden. In 11% (12) veranderde het plan van verwijdering derde molaar in verwijdering tweede molaar; bij 23% (25) werd op basis van de CBCT-beelden verwijdering van de derde molaar veranderd in geen behandeling. Als externe resorptie in de tweede molaar zichtbaar was met betrokkenheid van de pulpa, was de kans dat deze verwijderd werd in plaats van de derde molaar 17 maal zo groot (OR 16,8; p < 0,001).

Conclusie. Bevindingen op de CBCT-beelden veranderden vaak het oorspronkelijke behandelplan. Ernstige wortelresorptie van de tweede molaar was de belangrijkste factor van invloed op de beslissing het behandelplan te veranderen van verwijdering derde molaar in tweede molaar.

Bron