Samenvatting

Mandibulaire tweede molaren breken normaliter door rond 12-jarige leeftijd. Gestoorde doorbraak van tweede molaren bij deze jonge patiënten kan leiden tot verlies van de gebitselementen door het ontstaan van cariës, wortelresorptie of parodontale pathologie. Indien dergelijke pathologie zich heeft ontwikkeld, betreft de behandeling van een mesiaal geïmpacteerde molaar vaak verwijdering. Indien de eruptie echter goed gemonitord wordt door de tandarts en/of orthodontist, dan kan een vroegtijdige behandeling overwogen worden met als doel het gebitselement te behouden. Partieel geïmpacteerde tweede molaren kunnen door middel van chirurgische oprichting en repositie in een functionele anatomische positie geplaatst worden. Mits aan enkele voorwaarden is voldaan, resulteert dit in een goede functie met behoud van de volledige dentitie. In het geval van onvolledige eruptie dient deze behandeloptie daarom door behandelaars overwogen te worden vóórdat tweede molaren verwijderd worden.