Samenvatting

Eetstoornissen vormen een potentieel aan levensbedreigende psychische aandoeningen die voor de patiënt van grote invloed zijn op de relatie tot voedsel en het lichaam. Eetstoornissen openbaren zich als chaotische en ontregelde eetgewoonten. Boulimia nervosa is een dergelijke eetstoornis, met een prevalentie van 1%. Er bestaat consensus over het feit dat boulimisch gedrag een directe oorzaak is van gebitsslijtage, door braken en door het kiezen van voedsel met een hoge zuurgraad, er is echter minder duidelijk bewijs, maar wel een mogelijke relatie, voor een direct verband tussen boulimia nervosa en cariës. Verminderde speekselsecretie is een veelvoorkomend verschijnsel onder boulimiapatiënten, maar is vaker een gevolg van het gebruik van antidepressiva dan van eetgewoonten of braken; de effecten beperken zich vooral tot de ongestimuleerde speekselsecretiesnelheid en zijn niet van invloed op de gestimuleerde speekselsecretiesnelheid. Tevens komt zwelling van de glandulae parotideae in een aantal gevallen voor. Gegeven de onevenwichtigheid binnen de onderzoekspopulatie wat betreft geslacht en het gebrek van onderzoek dat alleen focust op boulimia nervosa, is nader onderzoek vereist.