De rol van vitamine C bij parodontale afwijkingen

Vitamine C (ascorbinezuur) wordt beschouwd als een echte vitamine omdat het menselijk lijf niet in staat is deze zelf te synthetiseren. Evolutionair gezien is dit interessant omdat tal van andere organismen, lager in de orde, dit wel kunnen. Een tekort aan vitamine C leidt tot scheurbuik, waarschijnlijk een van de oudste ziekten in de menselijke geschiedenis. Eerste verslagen hiervan stammen reeds uit het oude Egypte, rond 1550 voor onze jaartelling. Hier werd de diagnose beschreven, maar ook de behandeling. Bekend was al dat het eten van uien en groenten, beide rijk aan vitamine C, de ziekte konden verhelpen.

Vitamine C heeft een aantal enzymatische en niet-enzymatische effecten die worden veroorzaakt door de mogelijkheid om elektronen af te staan. Diverse functies worden er aan toegeschreven. Het ondersteunt een aantal enzymen bij collageenvorming, voorkomt schade aan DNA en intracellulaire eiwitten, het verhoogt vasodilatatie in plasma en het verlaagt extracellulaire oxidanten afkomstig van neutrofielen.

Uit onderzoek blijkt dat in individuen met gingivitis en parodontitis het vitamine C-gehalte in het plasma lager is dan bij gezonde controlepersonen. Bij parodontitis speelt mogelijk een verlaagde capaciteit om vitamine C te absorberen een rol. De manier waarop het vitamine C-gehalte wordt bepaald in het plasma heeft invloed op de uiteindelijk vastgestelde waarde en daarmee op de validiteit van de data. Een plasmagehalte van 56,8 µmol/l wordt als optimaal beschouwd. Om dit te bereiken is een inname van minimaal 200 mg vitamine C per dag nodig. Bij personen met een verlaagde absorptiecapaciteit en bij rokers zou dit hoger moeten zijn. Geadviseerd wordt deze hoeveelheid vitamine C te halen uit fruit en groenten in plaats van uit supplementen.

Conclusie. Vitamine C speelt een belangrijke rol in het menselijk lichaam en kan alleen via dagelijkse voeding (of supplementen) worden opgenomen, minimaal 200 mg per dag geldt als optimaal. Vooral bij parodontitispatiënten zou dit tot de basisadviezen moeten behoren.

Bron