Retentie speelt een belangrijke rol in de orthodontische behandeling. Een orthodontische behandeling is op te delen in 2 fasen: een actieve fase waarin de behandeling plaatsvindt met orthodontische apparatuur en een tweede passieve fase van retentie, waarmee getracht wordt te voorkomen dat de gebitsstand terugkeert naar de initiële of een andere positie. In de praktijk wordt veelal gekozen voor vaste retentie met een retentiespalk vanwege de vele voordelen van deze spalk. Hoewel de vaste retentiespalk de huidige standaard is in de orthodontische nazorg faalt deze nogal eens. Vooral de procedures bij het vervaardigen en het plaatsen zijn techniekgevoelig. Uit onderzoek is gebleken dat gemiddeld 34,9% (spreiding van 10,3%-47%) van de retentiedraden na gemiddeld 2 jaar loskomt. Een aantal factoren speelt hierbij een rol. Op basis van de literatuur is het mogelijk enkele praktische aanbevelingen te doen voor de levensduur van een retentiespalk.