Halitose bij kinderen met en zonder orthodontische apparatuur

Veelgebruikte meetmethoden van halitose zijn organoleptisch onderzoek, chromatografie en bepaling van de activiteit van β-galactosidase in speeksel. Dit onderzoek had als doelstelling de halitose van kinderen met en zonder orthodontische apparatuur te kwantificeren en de 3 veelgebruikte meetmethoden van halitose te vergelijken.

Het onderzoek is uitgevoerd op de afdeling pedodontologie van een universiteitskliniek in Rome bij 25 jongens en 25 meisjes met een gemiddelde leeftijd van 8,7 ± 2,1 jaar. Zij hadden geen systemische ziekten en in de voorgaande 30 dagen geen medicatie gebruikt. Een ervaren pedodontoloog nam een orale anamnese af en voerde een mondonderzoek uit. Daarnaast nam de pedodontoloog bij alle kinderen tussen 9.00 en 11.00 uur een speekselmonster af. Dit gebeurde tijdens deze periode van de dag om de circadiane invloed op de samenstelling van het speeksel beperkt te houden. Onderzoeksvariabelen waren mondhygiëne, tongbeslag, vaste of uitneembare orthodontische apparatuur, organoleptisch onderzoek, chromatografie met de Oral Chroma^® en activiteit van β-galactosidase in speeksel.

Tussen de scores van het organoleptisch onderzoek, de activiteit van β-galactosidase in speeksel en de chromatografisch vastgestelde kwantiteit van diwaterstofsulfide en methylmercaptaan werden statistisch significant positieve correlaties gevonden. Van de 50 jongens en meisjes waren 6 met vaste en 4 met uitneembare orthodontische apparatuur onder behandeling. De scores voor mondhygiëne en tongbeslag verschilden niet statistisch significant tussen kinderen met vaste, met uitneembare en zonder orthodontische apparatuur. Bij de groep kinderen met vaste en uitneembare orthodontische apparatuur bleek de activiteit van β-galactosidase in speeksel statistisch significant groter dan bij de overige kinderen. Voor de kinderen met vaste orthodontische apparatuur gold dat de waarden van het organoleptisch onderzoek en van de chromatografie statistisch significant groter waren dan voor de kinderen met uitneembare orthodontische apparatuur.

Conclusie. Bij de onderzochte kinderen werden statistisch significante correlaties gevonden tussen de 3 veelgebruikte meetmethoden van halitose. Vaste orthodontische apparatuur bleek gerelateerd aan statistisch significant hogere halitosescores.

Bron