Invloed van maagzuur op volkeramiek

In voorgaand onderzoek werd vastgesteld dat 15% van alle individuen 1 maal per week last heeft van maagzuur. Bij patiënten die lijden aan gastro-oesofageale reflux (GORD) en/of boulimia nervosa stijgt de concentratie van maagzuur in de mondholte exponentieel. Keramieken gelden als eerste keuze voor rehabilitaties bij patiënten met ernstige slijtage. Het materiaal wordt dan ook gezien als chemisch inert. Dit lijkt echter niet volledig te kloppen. Er werd in voorgaand onderzoek aangetoond dat de onderdompeling van volkeramieken in artificiële maagzuren gepaard ging met een verhoogde oppervlakteruwheid. Dit in-vitro-onderzoek ging hier verder op in door de invloed van maagzuur en mechanisch poetsen op mechanische strekte en optische eigenschappen te onderzoeken.

Voor het onderzoek werden 3 keramische materialen gebruikt: veldspaat porselein (Vita VMK 95), lithium-disilicaat glaskeramiek (IPS e.max Cad) en monolithisch zirkoniumdioxide (Dentsply Cercon). Voor elk materiaal werden 4 testgroepen gevormd (n = 8 /groep) per oppervlakte­behandeling: geen behandeling als controlegroep, enkel maagzuur, enkel poetsen en de combinatie van maagzuur en poetsen. Het maagzuur werd artificieel gemaakt.

De resultaten werden beschreven voor oppervlakteglans, kleur, translucentie, oppervlakteruwheid en buigsterkte. Oppervlaktebewerking met maagzuur en mechanisch poetsen had geen significant negatief effect op de buigsterkte en de translucentie van veldspaatporselein, lithium disilicaat en monolitisch zirkoniumdioxide keramiek. Zuurbehandeling had een statistisch significant negatief effect op de glans en de oppervlakteruwheid van veldspaat porselein en IPS e.max. Het mechanisch borstelen had een negatief effect op de kleur van IPS e.max. Zirkoniumdioxide keramiek bood weerstand aan alle testen.

Het besluit van dit onderzoek is overduidelijk dat zirkoniumdioxide bestand is tegen heel wat externe factoren. Bij elke hierboven vermelde test werden geen statistisch significante verschillen waargenomen. Daardoor kan besloten worden dat dit het meest stabiele materiaal is en geschikt voor gebruik bij patiënten met GORD en boulimie met bijhorende maagzuurreflux. Lithium disilicaat blijkt het meest onderhevig te zijn aan de zuurinwerking en poetsabrasie. Veldspaat porselein zit tussen beide groepen in. Het nadeel van dit onderzoek is dat in de mond keramieken nog meer onderhevig zijn aan fysische en chemische uitdagingen.

Conclusie. Bij patiënten met extreme slijtage door GORD en/of boulimie is bij rehabilitatie met volkeramiek, monolithisch zirkoniumdioxide keramiek het meest stabiele materiaal.

Bron