Invloed van scanner en scanstrategie op nauwkeurigheid van intraorale afdrukken

De nauwkeurigheid van digitale afdrukken in een 3D-bestandsformaat is afhankelijk van de gebruikte intraorale scanner en het gebruikte protocol. Het doel van dit onderzoek was de betrouwbaarste scanstrategie voor 2 intraorale scanners te bepalen voor de Trios 3 (3Shape™) en voor de i500 (Medit™). Er werd gebruikgemaakt van een nieuw protocol (er werden variabelen gebruikt die de spreiding, het gemiddelde en de standaarddeviatiewaarden van gegevens aangeven) voor het beoordelen van de nauwkeurigheid (juistheid en precisie) van de scanner zelf en de strategie voor het inscannen van volledige bogen en boogsegmenten.

In dit in vitro-onderzoek werden 5 verschillende maxillaire en mandibulaire bogen ingescand met 2 verschillende intraorale scanners. Als controle werd van elke boog een referentiescan gemaakt met een industriële scanner. Er werden 3 groepen gecreëerd op basis van 3 verschillende scanstrategieën: continue horizontale scan (CH-groep), continue horizontale scan met verticale rotatie in anterieure regio (CV-groep) en onderbroken scan van verschillende boogsegmenten (S-groep) (afb. 1). De intraorale scangegevens werden individueel over hun corresponderende referentiescangegevens gesuperponeerd.

Op juistheid scoorde de CV-groep significant lager dan de CH- en de S-groep (p < 0,001, F = 24,67), maar op precisie waren er geen significante verschillen (p = 0,451, F = 0,83). Er waren geen significante verschillen tussen beide scanners voor juistheid (p = 0,058, F = 4,72) en precisie (p = 0,742, F = 0,12). De inferieure juistheid in de CV-groep kan verklaard worden vanuit een onderbreking van de ‘beeldstikprocessen’: als scanbeelden in een vergelijkbare richting voortgaan, wordt het overlappende gebied in opeenvolgende beelden gemakkelijk herkend, maar als de richtingsverandering extreem is kan dit proces worden belemmerd.

Conclusie. De resultaten van dit in-vitro-onderzoek suggereren dat voor de geteste scanners het aanbevolen is rotaties bij het scannen van volledige bogen te vermijden of tot een minimum te beperken. Anders werkt men beter met scannen van boogsegmenten.

Bron