× ABONNEREN

Langetermijnoverleving van uitgebreide amalgaamrestauraties

Dit artikel rapporteert over een longitudinaal klinisch onderzoek (100 maanden) naar uitgebreide amalgaamrestauraties, waarbij met behulp van retentiemethoden molaarknobbels worden vervangen. De operationele hypothese was dat ‘retentiemethode’ en ‘operateur’ een invloed zouden hebben op het klinisch functioneren van deze restauraties. Driehonderd molaren werden door 3 operateurs voorzien van een uitgebreide amalgaamrestauratie, waarbij 5 retentiemethoden werden toegepast. De overleving als zelfstandige restauratie was na circa 8,5 jaar 88 ± 2%. De functionele overleving (zelfstandig of als onderstructuur) was 92 ± 2%. De invloed van de experimentele variabelen (retentiemethode en operateur) en die van enkele achtergrondvariabelen (element en uitgebreidheid van de restauratie) op de levensduur bleek niet significant (Log Rank- en Breslow-toetsen, p > 0,05). Wel bleken de restauraties eerder te mislukken bij patiënten ouder dan 30 jaar (ANOVA, p < 0,05). Er werd geconcludeerd dat de levensduur van de restauraties onafhankelijk was van de onderzochte klinische variabelen en dat de uitgebreide amalgaamrestauratie een goed alternatief is in de behandelingsstrategie voor ernstig verzwakte molaren.

Winkelmandje

Er zitten geen programma's in het winkelmandje