Eruptieproblemen in het bovenfront treden op tijdens de gehele wisselfase. Dislocatie en retentie van blijvende incisieven worden ontdekt tijdens of aan het einde van de eerste wisselfase. Deze stoornissen kunnen worden veroorzaakt door ruimtegebrek, prematuur verlies, trauma of een of meer overtallige gebitselementen. Een enkele keer kan een preventieve orthodontische voorbehandeling wenselijk zijn om de weg vrij te maken voor de latere doorbraak van een cuspidaat. Een chirurgische behandeling is soms nodig om geretineerde centrale incisieven vrij te leggen en overtallige gebitselementen te verwijderen. Geretineerde of geïmpacteerde cuspidaten worden meestal laat in de tweede wisselfase of daarna ontdekt. Bij agenetische laterale incisieven en bij kegeltanden komt impactie van bovencuspidaten frequent voor. Tandartsen moeten reeds vanaf de eerste wisselfase attent zijn op mogelijke afwijkingen in het wisselpatroon. Conventionele tweedimensionale röntgenbeelden kunnen soms onterecht de indruk geven dat een geïmpacteerd gebitselement een slechte prognose heeft. Een cone-beam CT-opname, die een driedimensionaal beeld geeft, kan dan uitkomst bieden.