Kauwen is de eerste fase in het spijsverteringsproces. Het dient om het vaste voedsel te verkleinen en te vermengen met speeksel zodat het geschikt wordt om door te slikken. De mate van voedselverkleining hangt af van verschillende factoren, zoals de kauwkracht opgewekt door de kauwspieren, het aantal en de vorm van de (pre)molaren, de neuromusculaire sturing van de bewegingen van de onderkaak en de hoeveelheid en de samenstelling van het speeksel. Om het kauwen doelgericht te laten verlopen dienen vorm en functie goed op elkaar te zijn afgestemd. Stoornissen in de functie en afwijkingen in de vorm kunnen aanleiding geven tot klachten en dat gaat vaak samen met een verminderde voedsel verkleining. Door onderzoek naar de mechanismen die ten grondslag liggen aan de functionele processen kunnen klinische afwijkingen beter worden begrepen.