× ABONNEREN

Stabiliteit van de orthodontisch-kaakchirurgische behandeling van de open beet in het front

De stabiliteit van het behandelingsresultaat na een Le Fort I-intrusieosteotomie, al dan niet gecombineerd met een bilaterale sagittale splijtingsosteotomie, werd onderzocht bij 267 patiënten met een hyperplasie van de bovenkaak, een Klasse I- of II-occlusie en een open beet in het front. De skelettale en dentoalveolaire stabiliteit van de bovenkaak, de ruimtelijke positieveranderingen van de onderkaak en de boven- en onderincisieven werden gemeten op röntgenschedelprofielopnamen. Transversale veranderingen binnen de tandboog werden gemeten op gebitsmodellen. De gemiddelde followup was 69 maanden. Patiënten met een open beet in het front hadden na een Le fort I-intrusieosteotomie (al dan niet in meerdere segmenten en al dan niet gecombineerd met een sagittale splijtingsosteotomie in de onderkaak) een goede skelettale stabiliteit. Met rigide plaat- en schroeffixatie kon een nog betere stabiliteit in boven- en onderkaak worden bereikt dan na fixatie met draadligaturen. Aanzienlijk transversaal recidief werd gezien na zowel orthodontische als chirurgische verbreding van de boventandboog. De gemiddelde overbite van alle patiënten behandeld tussen 1978 en 1993 bedroeg 1,24 mm. Bij 19% van de patiënten was geen verticale overlap tussen boven- en onderincisieven meer aanwezig.

Winkelmandje

Er zitten geen programma's in het winkelmandje